Book Steps QUINT BUCHHOLZ Goodnight Kiss
ΣΑΣ ΑΦΗΓΟΥΜΑΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Εγώ δε θυμάμαι αν ονειρέβομαι όλες τις νύχτες, αλλά θυμάμαι ότι: όταν κάνω άσχημα όνειρα ονειρέβομαι το σχολείο ή ακόμη ότι πέφτω από το βουνό του χωριού, και όταν κάνω καλά όνειρα δεν ονειρέβομαι το σχολείο και δεν πέφτω από το βουνό του χωριού. Μερικές φορές ονειρέβομαι τα γενέθλιά μου ή ότι αλλάζω σπίτι. Χίλιες φορές ονειρέβομαι ότι αλλάζω σπίτι, αλλά μια φορά που θα σας το αφηγηθώ, άλλαξα σπίτι και χωριό ακόμη. Εγώ ονειρέφτηκα ότι πηγαίναμε στο Φραταματζόρε. Κάτω από το σπίτι μας είχε έρθει το φορτηγό της μεταφοράς, και το αφεντικό φώναζε: – Γρήγορα, γρήγορα! Κατεβάστε γρήγορα αυτά τα πράματα γιατί έχω κι άλλο αγόι! Εγώ ήμουνα ευτυχισμένος από ευτυχία που έφευγα επιτέλους από το σπίτι μου, τόσο παλιό που ήτανε! Τότε για να κάνω πιο γρήγορα φόρτωσα στις πλάτες μου όλα τα έπιπλα, και κατέβαινα σιγά σιγά τις σκάλες. Τα έπιπλα ήτανε πάρα πολύ βαριά, και ο πατέρας μου ήθελε να με βοηθήσει, αλλά εγώ ήθελα να τα κάνω όλα μόνος μου. Ήμουνα δυνατός σαν τέρας! Μετά κατέβηκε όλη η οικογένεια και μπήκαμε στο φορτηγό, εγώ πήγα πίσω, κάθησα στο τραπέζι. Όταν ξεκινήσαμε όλο το σοκάκι μας χαιρετούσε: ο Πεκορέλα, ο Τανίνο, ο Παπέλα, ο Κοψομούρης, τα Μπαχαρικά, ο Περιπτεράς, η Χαρά των Μικρών, ο Μικέλε, ο Ψησταριάς, ο Σαλαμάς, από το μαγαζί του Ερνεστίνο. Εγώ τους χαιρετούσα όλους με μια πατσαβούρα που είχα βρει και ήμουνα ευτυχισμένος. Μετά απότομα το σπίτι έπεσε σαν κομάτι σαπισμένο και ίσα ίσα που προλάβαμε να μην πεθάνουμε. Στο Φραταματζόρε δεν είχα άλλη δύναμη και τα έπιπλα τα πήρε το αφεντικό και γω ανέβενα τις σκάλες, και γω ήμουνα λίγο κουρασμένος. Οι σκάλες δεν τελειώνανε ποτέ και γω ήμουνα ακόμη κουρασμένος. Αλλά ύστερα τελειώσανε, και μπήκα στην ανοι- χτή πόρτα. Υπήρχε ένας Ήλιος και ένα φως πάρα πολύ μεγάλο, τα δωμάτια ήτανε πάρα πολύ ψηλά και πάρα πολύ μεγάλα, τα πατώματα δεν είχανε ούτε μια τρύπα: oύτε και μια κότα! Εγώ νόμιζα πως ήμουνα στον Ουρανό. Μετά η μαμά μου άνοιξε ένα παράθυρο που δεν τέλειωνε ποτέ και έβγαλε το πρόσωπό της: υπήρχε η θάλασσα! Εγώ έβλεπα όλη τη θάλασσα, που δεν τέλειωνε ποτέ, μου φαινότανε όλη η θάλασσα του κόσμου, οι βάρκες, τα καράβια, η θάλασσα… Όταν όμως ετοιμαζόμουνα να δω ένα άλλο πράμα, τέλειωσε το όνειρο, και ήμουνα ακόμα εδώ.
ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ;
Εγώ προτιμάω το τέλος του κόσμου, γιατί δε φοβάμαι, επειδή θα είμαι πεθαμένος από ένα αιώνα κιόλας. Ο Θεός θα ξεχωρίσει τις κατσίκες από τους βοσκούς, ένας δεξιά και ένας αριστερά, στη μέση αυτοί που θα πάνε στο Καθαρτήριο. Θα είναι πάνω από χίλια δισεκατομμύρια, περισσότεροι και από τους Κινέζους, ανάμεσα σε κατσίκες, βοσκούς και αγελάδες. Αλλά ο Θεός θα έχει τρεις πόρτες. Μια πάρα πολύ μεγάλη (που είναι η Κόλαση), μια μεσαία (που είναι το Καθαρτήριο) και μια πάρα πολύ στενή (που είναι ο Παράδεισος). Μετά ο Θεός θα πει: – Βγάλτε το σκασμό όλοι! και μετά θα τους χωρίσει. Ένας από δω και τον άλλον από κει. Μερικοί που θέλουνε να κάνουνε τους πονηρούς θέλουνε να πάνε από δω, αλλά ο Θεός τους βλέπει. Οι κατσίκες θα πούνε ότι δεν έχουνε κάνει τίποτα, αλλά λένε ψέμματα. Ο κόσμος θα σκάσει, τα άστρα θα σκά- σουν, το Αρζάνο θα γίνει χίλια κομματάκια. Ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμ- βουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Θα υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα,ο Άρης θα σκάσει, οι ψυχές θα πάνε και θα γυρίσουνε από τη γη για να πάρουνε τα κορμιά, ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμβουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Οι καλοί θα γελάνε και οι κακοί θα κλαίνε, εκείνοι από το καθαρτήριο λίγο θα γελάνε και λίγο θα κλαίνε. Τα αβάφτιστα μωρά θα γίνουνε πεταλούδες. Εγώ ελπίζω να τη βολέψω.
***********************************************************************************************
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ;
Η ψυχή δεν μπορούμε να πούμε τι είναι, γιατί δε φαίνεται. Η ψυχή είναι αυτό που ο καθένας πιστεύει ότι είναι. Για παράδειγμα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευανε ότι η ψυχή είχε ανθρώπινο κεφάλι και πουλίσιο σώμα. Αυτή έβγαινε από το στόμα του ζωντανού τη στιγμή που μεταμορφωνότανε σε πεθαμένο. Ήτανε αόρατη και κανένας δεν μπορούσε να τη συλλάβει ή να τη φωτογραφίσει. Μα τότε πώς ξέρανε ότι είχε πούπουλα; Oι αρχαίοι Έλληνες αντίθετα, πιστεύανε στη μετεψύχωση. Αυτό πάει να πει ότι η ψυχή ενός πεθαμένου, πηγαίνει να μπει στο σώμα ενός ζωντανού τη στιγμή που γεννιέται. Αλλά αν εκείνος ο ζωντανός την ψυχή του την έχει κιόλας, τι γίνεται; Δυο ψυχές σ’ ένα σώμα; Μα τι βλακείες πιστεύανε αυτοί οι Έλληνες! Ο θείος μου δεν πιστεύει σε καμιά ψυχή, ίσως γιατί τον βαφτίσανε με καθυστέρηση. Μια μέρα όμως που δυο Γιεχωβάδες τον ρωτήσανε: » Τι έχει κάνει για σας ο Χριστός; «, αυτός τους είπε μαύρος από την τσαντίλα: » Αυτός είναι δικός μου λογαριασμός, άντε μη σας γαμήσω την ψυχή! »
ΠΩΣ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟ;
Την Κόλαση τη φαντάζομαι σαν ένα μέρος που μιλάνε μόνο διάλεκτο. Το Καθαρτήριο το φαντάζομαι σαν ένα μέρος πολύ βαρετό, που γίνονται πολλά κουτσομπολιά για την Κόλαση. Από το Καθαρτήριο και την Κόλαση, προτιμώ τον Παράδεισο.
Εκθέσεις παιδιών Δημοτικού ανθολογημένες από το δάσκαλο Μαρτσέλο ντ’ Όρτα. Από τα βιβλία: Εγώ ελπίζω να τη βολέψω και Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα – Εκδόσεις «γνώση»
ΥΓ: Ella wishes you a Swinging Christmas! http://youtu.be/TOdDEYS4uYE http://youtu.be/GCBN4RoNf8g http://youtu.be/YAtTtRLn09s http://youtu.be/qE11f8Hz3xA http://youtu.be/bjjc59FgUpg
dhyda 
